Woensdag 10 juni 2015 Roldal

In slaap komen door het voortdurend neerkletteren van het water ging prima, maar helaas denderde er af en toe een vrachtwagen langs waardoor je weer op nieuw moest beginnen. Maar we hebben geslapen tot half zeven omdat we een oude bekende op de koffie verwachtten. Fabian heeft onze eerste Noorwegenreis meegemaakt en inmiddels woont hij definitief in Noorwegen. Mooi om weer even bij te praten. En als verrassing had hij twee kleine appelboompjes voor ons meegebracht. Deze waren oorspronkelijk bedoeld voor zijn eigen tuin, maar omdat hij gaat verhuizen krijgen wij ze mee naar Nederland. Dat komt extra mooi uit omdat onze oude appelboom het precies dit jaar helemaal laat afweten. Maar na tien uur vertrokken we eerst nog even naar het centrum van Norheimsund waar het helaas regende en de meeste mensen kennelijk nog binnen waren. Een beetje saai. Gauw doorrijden naar de veerpont die ons in Jondal afzette. De snelste reis naar Odda was hier rechts af, maar Helma had zich verheugd op een spannende en mooie rit langs het Hardangerfjord. Links af dus. Dit is eigenlijk de Betuwe van Noorwegen. Heel veel fruitbomen staan hier op dit moment in bloei. Er heerst hier een bijzonder klimaat waardoor heel Noorwegen van hieruit kan worden voorzien van de vitaminen. We konden het allemaal op het gemak bekijken want voor ons reed een bus vol vrouwen. Hoe de chauffeur het flikte om op de weg te blijven is een wonder op zich. Smal, veel scherpe bochten, steil omhoog, steil omlaag en af en toe tegenliggers die aan en in de kant moesten. Op het fjord een viskwekerij met verschillende bassins midden op het water. Voorbij Utne draaiden we naar het Sorfjord en omdat ik Helma naast me af en toe zag knikkebollen was het duidelijk dat we echt toe waren aan een lunch. In Odda op zoek naar de VVV voor folders en daarna verder naar een voorlopig geplande camping in Roldal. Op weg daar naar toe reden we langs de druk bezochte toeristische tweeling waterval (Latefossen) die met grof geweld van 165 meter naar onder klettert. Drukbezocht, dus geen plek meer om te stoppen. Verderop liep de weg steeds hoger op en dan kom je in een wintersportgebied inclusief kabelbaan. Niet echt een mooi gebied, maar je moet voort. In Roldal maakten we een keuze uit drie campings. Er stonden bij aankomst al twee Nederlandse caravans, maar later rolde de ene na de andere Nederlander het terrein op. Niet echt de bedoeling, maar de wc en douche zijn perfect en bovenal een uitstekende Wi-Fi waardoor we eindelijk weer eens verhalen en foto’s kunnen versturen.
Nog even voor de duidelijkheid. Een campervacantie is rijden, onderweg genieten en waar je dat wilt eventueel stoppen en rondkijken. Op het eind van de middag een slaapplek zoeken en terugkijken op wat er die dag zoal is gebeurt en te zien geweest. Heel anders dus dan een doorgaans “gebruikelijke”vacantie.