Maandag 15 juni 2015 Hirtshals (Denemarken)

Weer mooi weer. En dat is lekker wakker worden. We stonden op een beetje stoffige parkeerplek vlak bij de zilvermijn dus de camper heeft inmiddels een heel andere kleur. Wij niet, want de vochtige washandjes zorgen binnen de kortste keren voor een opgefrist gevoel. Om half tien naar de mijn gelopen om daar alvast de tickets aan te schaffen voor een excursie in de mijn. Hebben wij weer. Twee touringcars en wat kleine busjes voeren enorme ladingen kinderen aan die ook de mijn in gingen. Wat oncomfortabel in een nauw mijnkarretje (normaal voor 8 personen, maar wij zaten apart met een Oostenrijks echtpaar) reden we in een lange trein kilometers de berg in. Pikdonker en begeleid door massa’s joelende kinderen in de andere wagentjes bereikten we eindelijk een soort stationnetje. Alle gidsen (groepen werden verspreid) spraken vloeiend Noors, maar Engels was beloofd, maar dat kwam er niet van. Gelukkig was een van de kinderbegeleidsters in onze groep bereid deze taak op zich te nemen. Eerst Engels dus, maar toen ze merkte dat wij Nederlands waren in onze taal. Ze bleek al 9 jaar in Noorwegen te wonen. Zij vertelde kort wat de gids vertelde en ik vertaalde het voor de Oostenrijkers in het Duits, want zij spraken alleen die taal. De mijn was gigantisch groot en diep en bestond al sinds 1700. Meer dan een miljoen kilo zilver is er uit de mijn gehaald en dat is slechts 10 % van wat er te vinden zou zijn. Maar wie doet dat werk nog. Dus is deze arbeid gestopt en komt de enige opbrengst nog uitsluitend van de toeristen.
Omdat we voor dinsdag een overtocht van Langsund naar Hirshals gepland hadden reden we gelijk door naar de vertrekhaven. Daar stond iedereen klaar om aan boord te gaan van de boot van maandag. Kwam plotseling bij ons op kaarten voor deze boot proberen te krijgen. En zo geschiedde het dat wij als allerlaatsten aanschoven bij de rij wachtenden en eigenlijk gelijk de boot opkonden. Aan boord worst en frites bestelt; niet te pruimen. Verder ging de overtocht voorspoedig. In Hirshals de vertrouwde camping opgezocht waar vroeger een paar campers en heel veel tenten stonden. Nu bijna uitsluitend campers. Beroemd is Hirshals om de zonsondergang. Ook nu weer heel mooi. Vanwege de harde wind fotografeerde Helma dit spektakel vanuit de camper, maar ik ging stoer naar het strand waar meer stoere mannen zich hadden verzameld. De foto’s zijn bijgevoegd. We gingen vroeg te bed.