Trondheim

Vrijdag 18 mei 2018

Omdat ik van mijn reis- en tevens echtgenoot de opmerking te horen kreeg dat ik veel te weinig kultuur en historie in de verslagen stop kom ik nog even terug op onze slaaplek van deze ochtend: het oude museumstadje Røros. Op een hoogte van 630 meter is het Noorwegens enige bergstad waar in 1644 toevallig koper werd gevonden. Uit heel Europa werden mijnwerkers gehaald omdat Noorwegen zelf geen enkele ervaring met mijnbouw had. In het kopermijnmuseum is hier nog veel over te zien en te horen. Dominant uitstekend boven Røros is nog een hoge berg zwarte slakken te zien. De moeite waard om er zelf eens heen te gaan.

Het was voor ons de derde keer dat we in Røros waren en nu rijden we naar Trondheim waar we ook al twee keer eerder waren. Onderweg bij toeval op een echte waterval gestuut. (gisteren had ik het over een waterval, maar dat was eigenlijk een woeste waterstroom). Nu wel een echte waterval! Om Trondheim binnen te rijden hadden we niets aan onze TomTomTruus; er werd volop aan nieuwe wegen gebouwd en zij snapte er geen bal meer van. Ik dus ook niet en daarbij was, het beredruk. Maar Helma bracht redding met haar Iphone waar zij wel de hele dag of naar loopt te zoeken of op loopt te mopperen. Maar ditmaal een kompliment: wij reden een grote parkeerplek op net buiten het centrum waar plaats is voor 50 camzapers. €25,00 in de automaat en je mag er 24 uur staan, stroom aansluiten, fris water tappen, vuil water storten en de wc legen. Binnen 20 minuten liepen we langs de haven het centrum in. Even wennen, want ook hier werd gewerkt aan gebouwen en wegen. De Nidarusdom, de grote middeleeuwse gotische kathedraal, 102 meter lang en 50 meter breed,  gunde ons een blik binnen voor €10,00 pp. Foto’s nemen mocht niet van de rondlopende pastoors en kapelaans, maar je wilt toch wel iets terugzien voor je geld. Stiekem een paar foto’s en als tegenprestatie nog een kaarsje opgestoken . Natuurlijk wilden we over de oude ophaalbrug, de Bybruna, de grondig gerestaureerde oude pakhuizen op houten palen bewonderen. Heel bijzonder is de enige fietslift van de wereld. Met een voet in een soort beugel wordt je met fiets en al naar boven getrokken via een rail. Het vereist wel enige stuurmanskunst. Al het geslenter (10 km!!) in combinatie met het warme weer zorgde ervoor dat we om zes uur doodmoe de camper opzochten. En hier blijven we vannacht, samen met 49 andere campers in alle formaten. Naast ons een forse camper die plotseling ook nog een in de breedte uitdijde. Aan beide zijden werd er een hele meter extra uitgeschoven. Maar wij zijn uiterst tevreden met ons “huisje”.