Zondag 7 juni 2015 Gaupne

Regen. En de camping was erg duur, dus waarom niet alle faciliteiten ten volle benutten. Met als gevolg dat we pas om 11 uur wegreden, eerst een stuk terug om een kadootje voor onze Eden te kopen, maar dan toch eindelijk richting eindbestemming Gaupne. We hadden niet de kortste route gekozen, maar een toeristische route over de Gaularfjellet. Deze weg liep vanaf Moskog steil omhoog en al gauw zaten we in de sneeuw. En overal kleine, maar ook kolossale watervallen die op hun beurt weer zorgden voor enorme, luidruchtige stroomversnellingen in de vele wateren waar we langs reden. De mooiste was de Likholefossen, temeer omdat we hier vanaf een smal bruggetje van boven af naar konden kijken. Heel indrukwekkend. En weer hoger ging het. Met als hoogste punt een top van 1696 meter! Geen bomen meer maar sneeuw heel veel sneeuw. We reden op een weg met aan beide zijden hoge zuilen sneeuw. En uiteindelijk moesten we ook weer naar beneden……… Steil naar beneden, met tientallen haarspeldbochten. Bij een eerdere reis had ik bij zo’n afdaling zo veel en langdurig geremd, dat ik beneden aangekomen een rubberlucht rook omdat de remmen gloeiend heet waren. Daar heb ik van geleerd. Het ging nu helemaal goed. In Dragsvik de veerboot (99 kr.) naar Hella genomen. We kwamen nu aan de Sognefjorden; deze zijn 200 km lang en maar liefst 1300 meter diep! Er heerst hier een mild klimaat en mogelijk daardoor een weelderige vegetatie. Hoewel het voorjaar hier een maand vertraging heeft opgelopen zagen we onderweg de vele fruitbomen vol in bloesem. Het was een mooie tocht. In Gaupne de ons bekende camping Sandvik weer opgezocht en het terrein oprijdend om op de ons eveneens bekende plek te gaan staan, scheurde een onbeschofte oudere (!) Oostenrijker hard langs ons, daarbij de bloesem van de boom rukkend, om gauw op die plek te gaan staan. Hebben ze dan helemaal niks geleerd? Even later kwam een grote Duitse camper ook vlak bij ons staan. In het gras. En het had geregend. Dus muurvast. Voorwielen zakten steeds verder weg. Op dringend advies van Helma bood ik nog mijn hulp aan (houten planken lagen in de buurt), maar de man durfde dat niet aan. Uiteindelijk een tractor gehaald, die zelf overigens ook bijna vastliep, om de camper te redden. Gelukt! En de Duitser gaf de trekkerman een doos wijn voor de hulp en repareerde zorgvuldig het beschadigde terrein. En zo kan het ook Oostenrijkse buurman…..