Noorwegen viert Dag van de Grondwet
Door: Martin
Blijf op de hoogte en volg Helma
17 Mei 2012 | Noorwegen, Berlevåg
17 mei 2012 (Martin)
Met moeite nemen we afscheid van ons mooie plekje aan de grens met Rusland. De moeizame lange heenweg gaat nu in omgekeerde richting. Langs Kirkenes, Neiden en Tana Bru. Onderweg allemaal auto’s met wapperende Noorse vlaggetjes. In de auto’s mooi aangeklede mensen, veelal in kleurige klederdrachten. Wat zou er zijn? Bij een benzinestation nog meer “verklede” mensen in een nogal jolige bui. In een gids lazen we dat het de Dag van de Grondwet was. Een nationale feestdag die volgens de gids altijd uitbundig wordt gevierd. We hebben goed opgelet, maar koekhappende, zaklopende en rommel verkopende mensen hebben wij niet kunnen ontdekken. Toch een ander land met andere gebruiken. Onderweg plotseling een hele grote kudde rendieren die de weg overstak. Het waren zoveel beesten dat Helma rustig lopend in hun richting een hele serie foto’s kon nemen.
Vanuit Tana Bru voert een 135 km lange weg naar opnieuw een vissersstadje op een schiereiland van Noorwegen: Berlevag. Een route overigens die door maar weinig toeristen schijnt te worden afgelegd. Terwijl het toch een mooie route is. Eerst over een spierwitte hoogvlakte waarop nog volop met sledescouters over de dikke laag sneeuw wordt gereden. Op een ijsvlakte zaten mensen te vissen in door henzelf gemaakte wakken. Dan komen we op een kustweg door rotspartijen, langs inhammen en strandjes en af en toe een woongemeenschap(je). Een schitterende weg met steeds opnieuw de meest mooie en fotogenieke vergezichten. Prachtige kleuren ook van de verschillende rots soorten. Vanwege de feestdag is alles gesloten. Gelukkig niet een klein winkeltje waar we proviand en drinken inslaan. En allebei een pulse; een heerlijke worst met mosterd op een warm broodje. We staan naast de plaatselijke VVV van Berlevag op een mooi plekje. Om half elf kwamen twee Hurtigrute-boten in de haven voor ons een voor een aanmeren om volk en spullen op dit afgelegen plekje te droppen. Een boot vanuit het zuiden en een vanuit het noorden. Het was een feestelijk gebeuren. Op het moment dat de twee grote boten elkaar passeerden werd er luid een melodie getoeterd en draaiden beide boten ook nog eens een rondje om elkaar heen. Alle passagiers en bemanningsleden stonden aan de reling en zwaaiden en groetten elkaar. Een prachtig gezicht waar wij, zij het aan de oever, vlakbij van mochten genieten.
Met moeite nemen we afscheid van ons mooie plekje aan de grens met Rusland. De moeizame lange heenweg gaat nu in omgekeerde richting. Langs Kirkenes, Neiden en Tana Bru. Onderweg allemaal auto’s met wapperende Noorse vlaggetjes. In de auto’s mooi aangeklede mensen, veelal in kleurige klederdrachten. Wat zou er zijn? Bij een benzinestation nog meer “verklede” mensen in een nogal jolige bui. In een gids lazen we dat het de Dag van de Grondwet was. Een nationale feestdag die volgens de gids altijd uitbundig wordt gevierd. We hebben goed opgelet, maar koekhappende, zaklopende en rommel verkopende mensen hebben wij niet kunnen ontdekken. Toch een ander land met andere gebruiken. Onderweg plotseling een hele grote kudde rendieren die de weg overstak. Het waren zoveel beesten dat Helma rustig lopend in hun richting een hele serie foto’s kon nemen.
Vanuit Tana Bru voert een 135 km lange weg naar opnieuw een vissersstadje op een schiereiland van Noorwegen: Berlevag. Een route overigens die door maar weinig toeristen schijnt te worden afgelegd. Terwijl het toch een mooie route is. Eerst over een spierwitte hoogvlakte waarop nog volop met sledescouters over de dikke laag sneeuw wordt gereden. Op een ijsvlakte zaten mensen te vissen in door henzelf gemaakte wakken. Dan komen we op een kustweg door rotspartijen, langs inhammen en strandjes en af en toe een woongemeenschap(je). Een schitterende weg met steeds opnieuw de meest mooie en fotogenieke vergezichten. Prachtige kleuren ook van de verschillende rots soorten. Vanwege de feestdag is alles gesloten. Gelukkig niet een klein winkeltje waar we proviand en drinken inslaan. En allebei een pulse; een heerlijke worst met mosterd op een warm broodje. We staan naast de plaatselijke VVV van Berlevag op een mooi plekje. Om half elf kwamen twee Hurtigrute-boten in de haven voor ons een voor een aanmeren om volk en spullen op dit afgelegen plekje te droppen. Een boot vanuit het zuiden en een vanuit het noorden. Het was een feestelijk gebeuren. Op het moment dat de twee grote boten elkaar passeerden werd er luid een melodie getoeterd en draaiden beide boten ook nog eens een rondje om elkaar heen. Alle passagiers en bemanningsleden stonden aan de reling en zwaaiden en groetten elkaar. Een prachtig gezicht waar wij, zij het aan de oever, vlakbij van mochten genieten.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
