Weer naar huis

Dinsdag 29 mei 2018

Larvik-Hirtshals

Op de camperplaats aan de haven van Larvik stonden meer campers in afwachting van de overtocht naar Denemarken. Om half zes de wekker gezet, maar al eerder was Helma al vast begonnen zichzelf en de camper reisklaar te maken. De boot vertrok om 8 uur en wij wilden heel vroeg bij de afvaartplek staan om daar op ons gemak te ontbijten. Bij het opstelterrein werden we vriendelijk begroet met “good morning van den Hoeven”. De bootboeking was door ons eerder via internet gedaan en dan wordt het kenteken van de camper al bij aankomst herkend. Toch leuk om zo vroeg al met naam te worden begroet. Op de boot de tijd gebruikt om behalve koffie drinken de administratie bij te werken. En dan is het wachten...... en luisteren naar een groep luidruchtige oudere buspassagiers die door Bolderman op de boot was gedropt. Vooral de vrouwen waren wat erg aanwezig. Precies op de vooraf aangegeven tijd reden we de boot uit en Hirtshals in Denemarken binnen. Onze keus was om langs de westkust te rijden. Hier hadden we de eerste periode van onze vakantie een fantastische tijd gehad. Het bloeiende koolzaad was er bijna niet meer, wel heel veel fluitekruid langs de weg. Anders dan in Noorwegen, waar de paardebloemen voor een mooi zicht zorgden. Al rijdende konden we nog hele stukken Margrietroute afstrepen. Helma ging vervolgens op zoek naar kadootjes voor het thuisfront. Tijdens ons verblijf in Vrist had zij iets voor de kinderen gezien. Omdat we toch langs Lemvig reden eerst daar in een grote winkel ook gezocht. En gevonden! Maar in Vrist dacht ze mooier. Niet dus. Maar het werd al later en wij wilden eigenlijk vis eten in Thorsminde. Op die camperplek was ondanks het late tijdstip toch weer een mooi plekje voor ons. Op naar de vis. Gesloten. Maar verderop was een winkel: net gesloten. Dan maar weer zelf bakken en koken. In de avond lonkte het mooie strand. En wellicht speciaal voor ons een hele mooie felle zonsondergang. 

En toen:

Toen hadden we facetimekontakt met Eden, onze fantastische kleinzoon. Hij loopt met zijn vader en school de avondvierdaagse; zijn eerste. En hij nodigde ons uit voor de intocht op donderdag. Maar wij vertelden hem dat wij bijna 1000 km van Harderwijk waren. Hij keek wat teleurgesteld. 

Een uurtje later keken we elkaar in de camper aan en besloten in een ruk naar huis te rijden. Naar de intocht van de avondvierdaagse. En de enorme steen met gat die Eden voor ons een maand eerder had gevonden maar toen veel te zwaar was bevonden alsnog aan boord te takelen en mee te nemen. We missen weliswaar een dikke week vacantie in Denemarken en Duitsland, maar verheugen ons op het weerzien met de familie. Morgen dus naar huis. In de hitte. Maar zonder spijt. We hadden alles gezien. En nog veel meer........

Woensdag 30 mei 2018

Dit is dus het laatste verslag. Wij vonden het leuk om te doen. Veel werk ,s-Avonds. Maar we hadden toch geen krant, geen tv, geen radio. Ook niet gemist overigens. 

Leuk dat we jullie mee mochten nemen op onze reis. 

Bedankt voor jullie reacties. Hopelijk vonden jullie het niet zo erg als er meer dan een exemplaar binnenkwam; wifi......

Mede namens Helma: dag!!