Toch nog naar Geiranger
Door: Martin
Blijf op de hoogte en volg Helma
05 Juni 2012 | Noorwegen, Geiranger
5 juni 2012 (Martin)
Vanmorgen van de camping vertrokken en eerst rondgekeken in Kristiansund. Een redelijk grote plaats met een haven waar nauwelijks vissersboten lagen, maar wel talrijke “industriële” boten. Kristiansund is een van de belangrijkste exporthavens van stokvis van Noorwegen. 18.000 Inwoners verplaatsen zich ondermeer met sundbatene, havenboten, tussen de drie eilanden waar de stad uit bestaat. We moesten verder, maar we hadden nog veel uitgebreider de stad willen verkennen, temeer daar een stralende zon de haven een Zuid-Europese uitstraling bezorgde.
Op weg naar Atlanterhavsveien (Atlantische Weg) plensde het maar weer eens, maar vlak voordat wij de 8 belangrijkste kilometers opreden klaarde het even op en konden we genieten van de weg die vlak langs de oceaan loopt. Een mooi vormgegeven brug tilt je over het water, maar verder lijkt het soms alsof je over het water zelf rijdt.
Hoewel we tijdens het nachtelijk trajectoverleg met algemene stemmen hadden besloten toch maar niet naar Geiranger te gaan (we hadden even geen zin in steile hellingen en heftige afdalingen) en rechtstreeks op Bergen aan te koersen, voerde de TomTom ons toch op 35 km van Geiranger. Via een paar lange tunnels en een veerboot toch de moeilijke afdaling naar het beroemde Geirangerfjord ingezet. Een vrachtauto voor ons ondervond met name in de haarspeldbochten grote moeite en moest soms twee keer steken voordat de bocht werd gehaald. Daarbij schraapte hij met zijn achterzijde vaak hele stukken asfalt weg. Ik dacht ook nog even terug aan twee jaar terug toen mijn banden roodgloeiend “stonken” na ook een steile afdaling waarbij ik net even te veel op het rempedaal had gestaan. Soms bijna stapvoets en een paar keer onderbroken voor foto’s van het fjord waar een gigantische cruiseboot van boven meer leek op een speelgoedbootje, kwamen we heelhuids beneden aan. In de al drukbevolkte camping nog net een prominent plekje ingenomen met zicht pal op het fjord en gelijk het stadje bezocht. Hoewel stadje: vooral grote souvenirwinkels waar de honderden cruisemensen zich te buiten gaan aan alle veelal prijzige spullen uit Noorwegen. Het internet doet het al een paar dagen niet (elke camping heeft een eigen smoes hiervoor), dus schrijf ik dit nu (5 juni om 10.13 uur), maar kan ik het later pas plaatsen op Waarbenje.nu
Vanmorgen van de camping vertrokken en eerst rondgekeken in Kristiansund. Een redelijk grote plaats met een haven waar nauwelijks vissersboten lagen, maar wel talrijke “industriële” boten. Kristiansund is een van de belangrijkste exporthavens van stokvis van Noorwegen. 18.000 Inwoners verplaatsen zich ondermeer met sundbatene, havenboten, tussen de drie eilanden waar de stad uit bestaat. We moesten verder, maar we hadden nog veel uitgebreider de stad willen verkennen, temeer daar een stralende zon de haven een Zuid-Europese uitstraling bezorgde.
Op weg naar Atlanterhavsveien (Atlantische Weg) plensde het maar weer eens, maar vlak voordat wij de 8 belangrijkste kilometers opreden klaarde het even op en konden we genieten van de weg die vlak langs de oceaan loopt. Een mooi vormgegeven brug tilt je over het water, maar verder lijkt het soms alsof je over het water zelf rijdt.
Hoewel we tijdens het nachtelijk trajectoverleg met algemene stemmen hadden besloten toch maar niet naar Geiranger te gaan (we hadden even geen zin in steile hellingen en heftige afdalingen) en rechtstreeks op Bergen aan te koersen, voerde de TomTom ons toch op 35 km van Geiranger. Via een paar lange tunnels en een veerboot toch de moeilijke afdaling naar het beroemde Geirangerfjord ingezet. Een vrachtauto voor ons ondervond met name in de haarspeldbochten grote moeite en moest soms twee keer steken voordat de bocht werd gehaald. Daarbij schraapte hij met zijn achterzijde vaak hele stukken asfalt weg. Ik dacht ook nog even terug aan twee jaar terug toen mijn banden roodgloeiend “stonken” na ook een steile afdaling waarbij ik net even te veel op het rempedaal had gestaan. Soms bijna stapvoets en een paar keer onderbroken voor foto’s van het fjord waar een gigantische cruiseboot van boven meer leek op een speelgoedbootje, kwamen we heelhuids beneden aan. In de al drukbevolkte camping nog net een prominent plekje ingenomen met zicht pal op het fjord en gelijk het stadje bezocht. Hoewel stadje: vooral grote souvenirwinkels waar de honderden cruisemensen zich te buiten gaan aan alle veelal prijzige spullen uit Noorwegen. Het internet doet het al een paar dagen niet (elke camping heeft een eigen smoes hiervoor), dus schrijf ik dit nu (5 juni om 10.13 uur), maar kan ik het later pas plaatsen op Waarbenje.nu
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
