Bekeken door de Russen
Door: Martin
Blijf op de hoogte en volg Helma
15 Mei 2012 | Noorwegen, Grense Jakobselv
Wat een nacht!!! Storm en regen teisterden de hele nacht onze camper. De regen sloeg zelfs onder de deurdrempel door en de wind deed niet alleen onze slaapplaats heen en weer schudden, maar wist op verschillende plaatsen zelfs binnen te dringen. Een doodsbange Helma weigerde aanvankelijk in bed te komen. En de gordijnen moesten open, zodat zij het buitengebeuren nauwlettend in de gaten kon houden. Uiteindelijk ging ook zij slapen. In de ochtend nog steeds storm maar wel droog. Zo snel mogelijk weg dus na een nat lap langs de meest noodzakelijke plekken van het lijf. Naar Bugones, het enige vissersdorpje dat niet werd platgebombardeerd. Hier liggen normaal gesproken roestige vissersschepen te wachten op een opknapbeurt. Over alle roest gaat een nieuwe laag verf en dan maar weer de zee op voor drie maanden visvangen.
In Kirkenes, waar de lange E6 vanaf Oslo eindigt (Rusland) lagen nog meer roestige bakken. Verder was het een troosteloze stad met veel Russische trekjes. Toch wist Helma in een winkel van het Leger des Heils een warme trui te scoren voor 5 euro. In de (warme) winkels zaten overal op bankjes vooral oudere mensen voor zich uit te kijken en hoofdzakelijk niets te doen. Spaart men thuis op de energierekening volgens onze conclusie. Het wemelde overigens van de bejaarden. Er was zelfs een huis voor hen midden in de stad. Snel door dus maar naar de eindbestemming van deze dag: de Willem Barentszzee, het vertrekpunt van vele ontdekkingsreizen. Een lange, slecht berijdbare slingerende weg voerde door de bergen naar het uiterste puntje van Noorwegen: Grense Jacobselv. Eerst langs de beruchte koude oorlog-grenspost met Rusland Storkog, door het militaire gebied waar aan de ene zijde de uitkijkposten van de Russen hoog boven het gebied uitstijgen en aan de andere kant die van Noorwegen. Op onze weg rijdt ook regelmatig een militair voertuig. Het grensgebied is lang en smal (2 km) en ligt in het Ovre Pasvik Nasjonal park. Hier komen behalve de rendieren en elanden beren en veelvraten voor. En heel veel soorten vogels. Het is schitterend weer en we kunnen zelfs buiten zitten op onze eigen makkelijke stoelen. Tien meter voor ons is het zandstrand, maar of wij daar gebruik van zullen maken voor een frisse duik is maar de vraag. Misschien morgenvroeg even snel in en uit……………………
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley