Maandag 8 juni 2015 Flam

Ondanks schitterend weer bij het wakker worden waren we toch knap saggerijnig: veel te weinig sanitair en wat er is ziet er niet uit! Dan maar een keer weer niet douchen. Na de gebruikelijke ochtendrituelen en klaar om te vertrekken ging Helma nog gauw even plassen. En verdorie: blijkt er achter een andere deur een waar paleis aan gloednieuwe toiletten en douches te zijn. Toch maar vertrokken. Vanuit Gaupne over opnieuw een mooie voor ons al bekende route naar de JOSTEDALSBREEN, een machtige gletsjer waar we dit maal helaas niet naar toe konden, omdat onze oude bergschoenen al in Malmö bleken te zijn vergaan. Ook zijn we inmiddels misschien wel wat te stram. Vorige keer lukte het ons slechts met gevaar voor eigen leven. Nu dus maar inzoomen op de camera’s om de ijsmassa van dichtbij te kunnen zien. Overigens is de gletsjer en het water turquoise gekleurd vanwege het keileem dat door de erosieve werking van de gletsjer geproduceerd wordt. In het gletsjermuseum ook maar wat folders gescoord voor Sander en Jitske, voordat we aan de terugtocht begonnen. In Gjerde was altijd een leuk rommel winkeltje, maar nu erg vervallen, gesloten en niet meer in gebruik, jammer. Iets verder wel een Joker voor wat lekkere broodjes en koek. Terug in Gaupne op de TomTom Flam ingetoetst en zo reden we via Kaupangen (hier allebei een Salsa hot dog genuttigd) door een lange tunnel en stonden we plotseling weer voor een veerpont Mannheller – Fodnes. Na de overtocht van 15 minuten werden we door Truus van de TomTom een woonwijk met hoge drempels ingestuurd. Bleek ik de kortste route te hebben ingetoetst. De schade viel mee (de medicijnen van Helma vlogen door de camper) en Truus werd terecht gewezen. Het vervolg van de route ging vlekkeloos. Wel nog even 24, 5 km door een donkere tunnel met wel op drie plaatsen een gletsjerlicht ervaring om de sleur te doorbreken. Overigens is deze Laerdallstunnelen pas in 2000 in gebruik genomen. Voor ons de derde keer kwamen we in Flam en regelden we een plekje op de 3de etage van de Flam terrassencamping vlak bij de haven. Een etage lager is de voertaal Nederlands, want hier heeft een ANWB caravanclub zich gesetteld met genummerde auto’s. In de haven lag een enorm cruiseschip Costa Fortuna uit Genova waarmee honderden mensen een reis maakten. In de vele souvenirshops was er bijna geen doorkomen aan vanwege de enorme drukte. Bij het vertrek van het schip speelde een harmonie ten afscheid. In Flam vertrekt ook de beroemde Flamsbana voor een 20,20 km lange smalspoorrit naar Myrdal. De trein moet maar liefst 865 meter klimmen en rijdt dus omhoog met een snelheid van slechts 40 km per uur en naar beneden met 30 km. Onderweg zijn er 20 tunnels maar beroemd is ook de geweldige waterval halverwege.
Morgenvroeg zorgen dat we de ANWB-meute voor zijn bij het douchen…….. Dit keer wel!